Ulica Chłodna i Plac Mirowski

W XIX wieku, najkrótsza droga między Warszawą a wsią Wola położoną na zachodzie,   prowadziła przez pl. Żelaznej Bramy, pl. Mirowski oraz ul. Chłodną. W roku 1882, otwarto pierwszą trasę tramwajową łączącą Warszawę z Wolą, która kierowała się przez Chłodną i Żelazną do Bielańskiej.

W latach 1892-1896, trasę skrócono, prowadząc ją przez środek pl. Mirowskiego. W latach 1899-1901, Koszary mirowskie ustąpiły miejsca Halom Mirowskim, a tory tramwajowe przeniesiono na północną stronę placu. Wciąż jednak, zachodnia część placu była miejscem ruchu tramwajowego, przechodząc między pozostałymi budynkami koszar.

W okresie 1906-1908, odcinek ten poddano elektryfikacji, a w roku 1916, rola trasy wzrosła w związku z dołączeniem Woli do Warszawy i jej szybkim rozwojem. W latach 20. i 30., ul. Chłodna oraz pl. Mirowski stały się głównymi trasami wielu linii tramwajowych, jednak wybuch wojny przerwał ten ruch.
Po wojnie, w roku 1946, odbudowano trasę tramwajową przez Chłodną i pl. Mirowski. Niemniej jednak, w roku 1947, podjęto decyzję o budowie Trasy W-Z, rezygnując tym samym z tramwajów na Chłodnej i pl. Mirowskim. Mimo to, w roku 1956, linię tramwajową na pl. Mirowskim przywrócono w ramach Trasy N-S.

Obecnie, pozostało jedynie kilka fragmentów starych torów na ul. Chłodnej oraz pl. Mirowskim.